معلم خلاقی یکی از شاگردانش را برای صرف چای بعد از ظهر به منزلش دعوت کرد. بعد از مدتی صحبت نوبت چای شد. هنگامی که معلم فنجان چای را پر می‌کرد، با وجود پرشدن فنجان باز هم به ریختن چای ادامه داد. فنجان لبریز شد و روی کف اتاق ریخت.
بالاخره شاگرد گفت، استاد دست نگهدارید؛ فنجان لبریز شده است و دیگر جای ندارد.
معلم پاسخ داد: «کاملا مشخص است. همین عمل در تو هم اتفاق افتاده است. اگر می‌خواهی مطالب مرا یاد بگیری باید اول آنچه را که در فنجان ذهنت می‌گذرد، خالی کنی».
«نقل از کتاب ذهنت را بیدار کن»
