سلام
ساعتي درخويش مشغول بودم . داشتم از دلم مينوشتم و راز و نيازي با حضرت دوست داشتم و مهدي موعودم ... داشتم خانه دلم را خانه تكاني ميكردم . ميخواستم ببينم دلدار اصلي ام را هنوز مي بينم يا كور شده ام ؟ناگاه وبلاگت را كه از قبل كليك كرده بودم روي صفحه نقش بست و بالا آمد گفت مرا بخوان تا بفهمي هنوز هم بينائي . اما به عمد خود را بخواب زده اي . و من خواندم ؛ حرف دلت را با حضرت دوست ... فهميدم هنوز ميتوانم بازمانده ميقات عشق باشم در كوچه هاي دلتنگي ام .هنوز ميتوانم جاي پاها را ببينم .هنوز ميتوانم در كوچه هاي عشق راستينم قدم بزنم .تو ... تو به من گفتي او با من است با تو است باما است با همه است ... او هست بايد چشمهارا گشود. سپاسگزارم .