محبت را فریاد می زنم با همه ندارییم .
ای کاش آنقدر دارا بودم که احسان محبت می کردم ولی منه ضعیف خاکی را چه به این کار .
من که حتی از کوچکترین چیزی نمی توانم بگذرم ، چگونه می توانم محبت را که بزرگترین سرمایه انسانی است انفاق کنم .
چگونه می شود انسان دل از داشته هایش در جهت رسیدن به نداشته هایش بشوید . کاری است بس سخت ، که هر کسی را یارای رفتن در این وادی نیست .
خدایا تو خود می دانی که ناتوانم ، به لطف و قدرت خود توانایم ساز تا قدم در راهت بردارم و از چشمه مهرت مرا بنوشان تا بتوانم حدیث محبت را عاشقانه بسرایم .
باتو
